Page 537 - Stk 2015 Bildiriler E-Kitap
P. 537
B) KIRSAL TURİZM
Kırsal turizm, hem kırsal yerleĢmelerle iç içe olan, hem de doğal kaynaklara dayalı olan bir
turizm türüdür. Birçok olumlu etkilerinden dolayı, turizm türlerinin alternatifi ya da tamamlayıcısı
olarak, geliĢmiĢ veya geliĢmekte olan ülkelerde önemi her geçen gün daha iyi anlaĢılmaktadır (Ukav,
2014: 17). Kırsal turizm, kırsal alanlarda yaĢayan köylülerin, çiftçilerin, ormancıların, balıkçıların ve
madencilerin yaĢamlarını sürdürmek adına giriĢtikleri faaliyetlere turizmin de eklenmesi ile ekonomik
ve sosyo-kültürel açıdan geliĢmeyi, yerel bölgelerin genele, genelin yerel zenginliklere aĢina olmasını,
kırdan kente göçü önlemeyi, giriĢimciliği ve kadın istihdamını artırmayı öngörür (Ayaz, 2012: 24-30).
Dünya turizm alan yazını incelendiğinde uzmanlar tarafından kırsal turizmin çiftlik turizmi,
köy turizmi, yayla turizmi, tarımsal turizm, ekoturizm gibi çeĢitli tanımlamalar ile açıklandığı
görülmektedir (Mair, Donald, George ve Taylor, 2001: 3; Emiroğlu, 2013:3). Kırsal Turizm turistlerin,
doğal ortamlarda dinlenmek ve değiĢik kültürlerle bir arada olmak amacıyla bir kırsal yerleĢmeye
gidip, orada konaklamaları ve o yöreye özgü etkinlikleri izlemeleri ya da katılmalarıyla gerçekleĢen
bir turizm türüdür (Arıkan, 2006: 2).
BULGULAR
Kırsal turizm, kırsal yerleĢim yerlerinde gerçekleĢen doğal kaynaklara dayalı bir turizm
türüdür. Sürekli artan önemi ile kırsal turizm, geliĢmiĢ ve geliĢmekte olan ülkelerde mevcut turizm
türlerine ek ya da bir alternatif olarak düĢünülmektedir ( Macdonald ve Jolliffe, 2003: 307; ġengül,
Türkay ve Hatipoğlu, 2012: 38). Birçok turizm türü kırsal alanlarda kırsal turizm kapsamında
kullanılabilir. Bunlar mevcut koĢullara ve taleplere göre çeĢitlendirilmiĢ olabilir. Ġlgili alanyazın
incelendiğinde kırsal turizm etkinlikleri doğrultusunda Ģu Ģekilde sınıflandırmalar yapıldığı
görülmektedir.
Kırsal alanlardaki turizm etkinlikleri, kırsal coğrafyanın doğal ve beĢeri karakterine (yer
Ģekilleri, iklimi, bitki örtüsü, su kaynakları, kültürel ve tarihsel varlıkları, ekonomik yapısı, yerleĢme
dokusu, gelenek-görenekleri vb.) göre Ģekillenmektedir. Bu özelliklerden biri ya da bir kaçı öne
çıkabilmekte ve buna göre de yörenin kırsal turizm kimliği oluĢmaktadır (Öztürk, 2010: 26).
Türkiye’de kırsal turizm denildiğinde çoğunlukla doğa yürüyüĢleri ve doğa sporlarını içeren açık hava
ve rekreasyon etkinlikleri, alıĢveriĢ ve günübirlik yeme-içme organizasyonları ve günübirlik köy
ziyaretleri anlaĢılmaktadır (Akça, 2004). Bilinen turizm faaliyetlerinin yanında kırsal turizm, yörenin
doğal, kültürel ve tarihsel değerlerinin geleneksel doku içinde ve yine geleneksel yaĢam biçimi
bozulmadan turizme kazandırılmasında önemli bir yol olmaktadır (Aydın, 2012: 46).
Avrupa’da kırsal turizm adlı çalıĢmada kırsal turizm, kırsal turizm toplumu merkezli olarak
kırsal bölge, kırsal miras, kırsal yaĢam ve kırsal faaliyetler Ģeklinde dört çevresel unsur ile
sınıflandırılarak ġekil 1’deki gibi tanımlanmıĢtır.
523
Kırsal turizm, hem kırsal yerleĢmelerle iç içe olan, hem de doğal kaynaklara dayalı olan bir
turizm türüdür. Birçok olumlu etkilerinden dolayı, turizm türlerinin alternatifi ya da tamamlayıcısı
olarak, geliĢmiĢ veya geliĢmekte olan ülkelerde önemi her geçen gün daha iyi anlaĢılmaktadır (Ukav,
2014: 17). Kırsal turizm, kırsal alanlarda yaĢayan köylülerin, çiftçilerin, ormancıların, balıkçıların ve
madencilerin yaĢamlarını sürdürmek adına giriĢtikleri faaliyetlere turizmin de eklenmesi ile ekonomik
ve sosyo-kültürel açıdan geliĢmeyi, yerel bölgelerin genele, genelin yerel zenginliklere aĢina olmasını,
kırdan kente göçü önlemeyi, giriĢimciliği ve kadın istihdamını artırmayı öngörür (Ayaz, 2012: 24-30).
Dünya turizm alan yazını incelendiğinde uzmanlar tarafından kırsal turizmin çiftlik turizmi,
köy turizmi, yayla turizmi, tarımsal turizm, ekoturizm gibi çeĢitli tanımlamalar ile açıklandığı
görülmektedir (Mair, Donald, George ve Taylor, 2001: 3; Emiroğlu, 2013:3). Kırsal Turizm turistlerin,
doğal ortamlarda dinlenmek ve değiĢik kültürlerle bir arada olmak amacıyla bir kırsal yerleĢmeye
gidip, orada konaklamaları ve o yöreye özgü etkinlikleri izlemeleri ya da katılmalarıyla gerçekleĢen
bir turizm türüdür (Arıkan, 2006: 2).
BULGULAR
Kırsal turizm, kırsal yerleĢim yerlerinde gerçekleĢen doğal kaynaklara dayalı bir turizm
türüdür. Sürekli artan önemi ile kırsal turizm, geliĢmiĢ ve geliĢmekte olan ülkelerde mevcut turizm
türlerine ek ya da bir alternatif olarak düĢünülmektedir ( Macdonald ve Jolliffe, 2003: 307; ġengül,
Türkay ve Hatipoğlu, 2012: 38). Birçok turizm türü kırsal alanlarda kırsal turizm kapsamında
kullanılabilir. Bunlar mevcut koĢullara ve taleplere göre çeĢitlendirilmiĢ olabilir. Ġlgili alanyazın
incelendiğinde kırsal turizm etkinlikleri doğrultusunda Ģu Ģekilde sınıflandırmalar yapıldığı
görülmektedir.
Kırsal alanlardaki turizm etkinlikleri, kırsal coğrafyanın doğal ve beĢeri karakterine (yer
Ģekilleri, iklimi, bitki örtüsü, su kaynakları, kültürel ve tarihsel varlıkları, ekonomik yapısı, yerleĢme
dokusu, gelenek-görenekleri vb.) göre Ģekillenmektedir. Bu özelliklerden biri ya da bir kaçı öne
çıkabilmekte ve buna göre de yörenin kırsal turizm kimliği oluĢmaktadır (Öztürk, 2010: 26).
Türkiye’de kırsal turizm denildiğinde çoğunlukla doğa yürüyüĢleri ve doğa sporlarını içeren açık hava
ve rekreasyon etkinlikleri, alıĢveriĢ ve günübirlik yeme-içme organizasyonları ve günübirlik köy
ziyaretleri anlaĢılmaktadır (Akça, 2004). Bilinen turizm faaliyetlerinin yanında kırsal turizm, yörenin
doğal, kültürel ve tarihsel değerlerinin geleneksel doku içinde ve yine geleneksel yaĢam biçimi
bozulmadan turizme kazandırılmasında önemli bir yol olmaktadır (Aydın, 2012: 46).
Avrupa’da kırsal turizm adlı çalıĢmada kırsal turizm, kırsal turizm toplumu merkezli olarak
kırsal bölge, kırsal miras, kırsal yaĢam ve kırsal faaliyetler Ģeklinde dört çevresel unsur ile
sınıflandırılarak ġekil 1’deki gibi tanımlanmıĢtır.
523
