Page 707 - Stk 2015 Bildiriler E-Kitap
P. 707
kil 1 Kazıkbeli Yaylası KuĢ BakıĢı Görüntüsü
Kaynak: www.google.com/earth/
Yaylalara ulaĢım önceleri yalnızca yürüyerek veya binek hayvanlarıyla sağlanırken özellikle
1985 yılından sonra baĢlayan karayolu yapma çalıĢmalarıyla yaylaya ulaĢım imkânlarının arttığı
görülmektedir. Yaylalara eriĢim için yeni yolların yapımı ve var olan yolların standartlarının
yükseltilmesi ile ilgili çalımalar artarak devam etmektedir (Somuncu vd, 2010). Bu durum yaylalara
olan talebin artmasına bağlı olarak, plansız bir büyümenin ortaya çıkmasına neden olmaktadır.
Yaylaların plansız büyümesi doğal ve sosyo- kültürel çevrenin aĢırı bir Ģekilde baskı altına alınmasına
neden olmaktadır. Kazıkbeli Yaylası’nın ulaĢılabilirliğindeki artıĢ beraberinde çevre sorunlarını da
getirdiği gözlenmektedir.
Kazıkbeli Yaylası idari olarak GümüĢhane’nin Kürtün Ġlçesi Söğüteli Köyü’ne bağlı olmakla
birlikte, yayla merkezinde ve etrafındaki obalarda Giresun, Trabzon illerinden de yaylacılar
konaklamaktadır. Özellikle Giresun Ġli Tirebolu, Doğankent ve Güce ilçesinden gelenlerin sayısı
oldukça fazladır. Giresun Ġlinin Tirebolu, Güce, Doğankent, Espiye, Görele, Çanakçı, Eynesil, Alucra,
ġebinkarahisar ilçeleri ile Trabzon’un BeĢikdüzü ve ġalpazarı ilçeleri GümüĢhane ilinden ise Kürtün ve
Torul da yaĢayanlar bu yaylayı kullanmaktadır. Yaylanın yerel kültürüne bakıldığında yukarıda ifade
edilen ilçelerin sosyo-kültürel değerlerinin hakim olduğu gözlenmektedir. Yaylanın yerel halkını
oluĢturan ve yukarıda ifade edilen ilçelerin özellikle kırsal kesiminde yaĢayan halk, özgün sosyo-
kültürel değerlerini çok fazla değiĢtirmeden günümüze kadar taĢımayı baĢarabildiği söylenebilir. Bu
durum Kazıkbeli yaylasında gezerken gerek kılık kıyafet gerekse konuĢmalarda kullanılan yerel Türkçe
ağızında net bir Ģekilde görülebilmektedir. ġebinkarahisar ve Alucra ilçelerinden gelen az sayıdaki
yaylacılarda küçük sosyo-kültürel farklılıklar görülmektedir. Bu ayrım ġebinkarahisar ve Alucra
köylerinden gelenlere “Ekinci” olarak ifade edilmesiyle açık bir Ģekilde anlaĢılmaktadır. Ekincilerde
kıyı kesiminden gelenlere “Cenikli” olarak adlandırmaktadırlar.
693
Kaynak: www.google.com/earth/
Yaylalara ulaĢım önceleri yalnızca yürüyerek veya binek hayvanlarıyla sağlanırken özellikle
1985 yılından sonra baĢlayan karayolu yapma çalıĢmalarıyla yaylaya ulaĢım imkânlarının arttığı
görülmektedir. Yaylalara eriĢim için yeni yolların yapımı ve var olan yolların standartlarının
yükseltilmesi ile ilgili çalımalar artarak devam etmektedir (Somuncu vd, 2010). Bu durum yaylalara
olan talebin artmasına bağlı olarak, plansız bir büyümenin ortaya çıkmasına neden olmaktadır.
Yaylaların plansız büyümesi doğal ve sosyo- kültürel çevrenin aĢırı bir Ģekilde baskı altına alınmasına
neden olmaktadır. Kazıkbeli Yaylası’nın ulaĢılabilirliğindeki artıĢ beraberinde çevre sorunlarını da
getirdiği gözlenmektedir.
Kazıkbeli Yaylası idari olarak GümüĢhane’nin Kürtün Ġlçesi Söğüteli Köyü’ne bağlı olmakla
birlikte, yayla merkezinde ve etrafındaki obalarda Giresun, Trabzon illerinden de yaylacılar
konaklamaktadır. Özellikle Giresun Ġli Tirebolu, Doğankent ve Güce ilçesinden gelenlerin sayısı
oldukça fazladır. Giresun Ġlinin Tirebolu, Güce, Doğankent, Espiye, Görele, Çanakçı, Eynesil, Alucra,
ġebinkarahisar ilçeleri ile Trabzon’un BeĢikdüzü ve ġalpazarı ilçeleri GümüĢhane ilinden ise Kürtün ve
Torul da yaĢayanlar bu yaylayı kullanmaktadır. Yaylanın yerel kültürüne bakıldığında yukarıda ifade
edilen ilçelerin sosyo-kültürel değerlerinin hakim olduğu gözlenmektedir. Yaylanın yerel halkını
oluĢturan ve yukarıda ifade edilen ilçelerin özellikle kırsal kesiminde yaĢayan halk, özgün sosyo-
kültürel değerlerini çok fazla değiĢtirmeden günümüze kadar taĢımayı baĢarabildiği söylenebilir. Bu
durum Kazıkbeli yaylasında gezerken gerek kılık kıyafet gerekse konuĢmalarda kullanılan yerel Türkçe
ağızında net bir Ģekilde görülebilmektedir. ġebinkarahisar ve Alucra ilçelerinden gelen az sayıdaki
yaylacılarda küçük sosyo-kültürel farklılıklar görülmektedir. Bu ayrım ġebinkarahisar ve Alucra
köylerinden gelenlere “Ekinci” olarak ifade edilmesiyle açık bir Ģekilde anlaĢılmaktadır. Ekincilerde
kıyı kesiminden gelenlere “Cenikli” olarak adlandırmaktadırlar.
693
