Page 55 - Stk 2015 Bildiriler E-Kitap
P. 55
Bu dönemde petrol krizi nedeniyle yaĢanan ekonomik durgunluklar uluslararası düzeyde
turizmi etkilemiĢ ve Türkiye turizm sektörü de bu durumdan payını almıĢtır. Turizm gelirleri ve
yabancı ziyaretçi sayısı beklenen oranda gerçekleĢmemiĢtir. Dönem baĢında konulan hedeflerin
altında gerçekleĢmeler yaĢanmıĢtır. Buna rağmen geçmiĢ döneme göre turizm gelirinde artıĢlar
sağlanmıĢtır (Tablo 1).
I.D. Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983)
Dördüncü planda, kitle turizmine önem verilerek Organize Turizm Bölgelerinin geliĢtirilmesi
hedeflenmiĢtir. Turizm yatırım ve iĢletmeciliğinde kamunun etkinliğinin artırılması, özel kesim ve
yabancı sermayenin özendirilmesi, yabancı uyruklu personel çalıĢtırılmasının kolaylaĢtırılması,
kamuya ait tesislerin tek merkeze bağlanması, TC. Turizm Bankası Aġ, Türk Hava Yolları, Devlet
Hava Meydanları, Limanlar Genel Müdürlükleri arasında iĢbirliği sağlanması, uçak filosunun
artırılması, charter seferleri düzenlenmesi, mevsimsel talebin dengeli dağılmasına yönelik tedbirler
alınması ve nitelikli eleman yetiĢtirilmesi ilke ve politika olarak belirlenmiĢtir (DPT, 1979: 431-433).
1982 yılında çıkarılan 2634 sayılı Turizmi TeĢvik Kanunu Türkiye turizminin ivme
kazanmasında etkili olmuĢtur. Bu kanunla turizm bölgeleri olarak belirlenen alanlardaki kamu
arazilerinin yatırımcılara tahsisi sağlanmıĢ ve sektörde yatırımların artmasına neden olmuĢtur (Toker,
2007:83).
Bu dönemde hedeflere ulaĢılamamıĢ, özellikle %15 olarak belirlenen turist artıĢı, %0,42 olarak
çok düĢük düzeyde gerçekleĢmiĢtir. Buna bağlı olarak turizm gelirinde istenilen artıĢ sağlanamamıĢtır
(Tablo 1).
I.E. Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989)
BeĢinci BeĢ Yıllık Kalkınma Planında, Türkiye‟nin sahip olduğu turizm potansiyelinin,
sürdürülebilir turizm kapsamına yönelik değerlendirilmesi, kitle turizmin esas alınması; ancak bireysel
turizmin önem ve değerinin göz ardı edilmemesi yer almaktadır. OECD ve OPEC ülkeleri, Balkan ve
Üçüncü Dünya Ülkeleri ile turistik iliĢkilerin geliĢtirilmesi planlanmıĢtır. Ayrıca, ekolojik dengeyi
koruma, çevreyi temiz kullanma, sağlıklı tutma ve güzelleĢtirme prensipleri, devletin üst ve alt yapıyı
geliĢtirmek, nitelikli eleman yetiĢtirmek için eğitim ile ilgili gerekenin yapılması bu plan dönemde de
hedeflenmiĢtir (DPT, 1985: 120).
BeĢinci plan döneminde diğer plan dönemlerine göre, bütün hedefler neredeyse tutturulmuĢ,
hatta üzerinde sonuçlar elde edilebilmiĢtir. Yatak sayısı, turist sayısı ve turizm geliri artıĢı
hedeflenenin üzerinde gerçekleĢmiĢtir (Tablo 1).
41
turizmi etkilemiĢ ve Türkiye turizm sektörü de bu durumdan payını almıĢtır. Turizm gelirleri ve
yabancı ziyaretçi sayısı beklenen oranda gerçekleĢmemiĢtir. Dönem baĢında konulan hedeflerin
altında gerçekleĢmeler yaĢanmıĢtır. Buna rağmen geçmiĢ döneme göre turizm gelirinde artıĢlar
sağlanmıĢtır (Tablo 1).
I.D. Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983)
Dördüncü planda, kitle turizmine önem verilerek Organize Turizm Bölgelerinin geliĢtirilmesi
hedeflenmiĢtir. Turizm yatırım ve iĢletmeciliğinde kamunun etkinliğinin artırılması, özel kesim ve
yabancı sermayenin özendirilmesi, yabancı uyruklu personel çalıĢtırılmasının kolaylaĢtırılması,
kamuya ait tesislerin tek merkeze bağlanması, TC. Turizm Bankası Aġ, Türk Hava Yolları, Devlet
Hava Meydanları, Limanlar Genel Müdürlükleri arasında iĢbirliği sağlanması, uçak filosunun
artırılması, charter seferleri düzenlenmesi, mevsimsel talebin dengeli dağılmasına yönelik tedbirler
alınması ve nitelikli eleman yetiĢtirilmesi ilke ve politika olarak belirlenmiĢtir (DPT, 1979: 431-433).
1982 yılında çıkarılan 2634 sayılı Turizmi TeĢvik Kanunu Türkiye turizminin ivme
kazanmasında etkili olmuĢtur. Bu kanunla turizm bölgeleri olarak belirlenen alanlardaki kamu
arazilerinin yatırımcılara tahsisi sağlanmıĢ ve sektörde yatırımların artmasına neden olmuĢtur (Toker,
2007:83).
Bu dönemde hedeflere ulaĢılamamıĢ, özellikle %15 olarak belirlenen turist artıĢı, %0,42 olarak
çok düĢük düzeyde gerçekleĢmiĢtir. Buna bağlı olarak turizm gelirinde istenilen artıĢ sağlanamamıĢtır
(Tablo 1).
I.E. Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989)
BeĢinci BeĢ Yıllık Kalkınma Planında, Türkiye‟nin sahip olduğu turizm potansiyelinin,
sürdürülebilir turizm kapsamına yönelik değerlendirilmesi, kitle turizmin esas alınması; ancak bireysel
turizmin önem ve değerinin göz ardı edilmemesi yer almaktadır. OECD ve OPEC ülkeleri, Balkan ve
Üçüncü Dünya Ülkeleri ile turistik iliĢkilerin geliĢtirilmesi planlanmıĢtır. Ayrıca, ekolojik dengeyi
koruma, çevreyi temiz kullanma, sağlıklı tutma ve güzelleĢtirme prensipleri, devletin üst ve alt yapıyı
geliĢtirmek, nitelikli eleman yetiĢtirmek için eğitim ile ilgili gerekenin yapılması bu plan dönemde de
hedeflenmiĢtir (DPT, 1985: 120).
BeĢinci plan döneminde diğer plan dönemlerine göre, bütün hedefler neredeyse tutturulmuĢ,
hatta üzerinde sonuçlar elde edilebilmiĢtir. Yatak sayısı, turist sayısı ve turizm geliri artıĢı
hedeflenenin üzerinde gerçekleĢmiĢtir (Tablo 1).
41
