Page 172 - Stk 2015 Bildiriler E-Kitap
P. 172
TO’nun bağlı bulunduğu BM Genel Kurulu bu metni 2001 yılında onaylamıĢtır. “Turizm Etiği
ve Evrensel İlkeleri” baĢlığında uluslararası alanda resmi bir belge niteliği kazanmıĢtır. Toplam 10
maddeden oluĢan (Tablo 1) bu ilkelerin amacı, iktisadi geliĢmeye, uluslararası anlayıĢa, barıĢa, refaha,
insanın hak ve özgürlüklerine, ırk, cinsiyet, dil ve din ayrımı yapılmaksızın herkese saygı duyarak,
turizmin teĢvik edilmesinin ve geliĢtirilmesinin sağlanmasını esas alacak ilkeleri geliĢtirmektir
(Yazıcıoğlu ve Boylu, 2003; Akan, 2007: 7; Akoğlan-Kozak ve Güçlü-Nergiz, 2014: 102).
Turizm Etiği ve Evrensel İlkeleri, turizmin sürdürülebilir geliĢimi temelinde ele alınmıĢtır. Bu
ilkelere göre, sektörlerde çalıĢanların temel hakları (eğitim, sağlık, iĢ güvencesi vb), ulusal ve yerel
yönetimler tarafından güvence altına alınması gerekmektedir. Turistler ve ziyaretçiler, kendi ülkeleri
içinde veya ülkeler arasında seyahat etme özgürlüğüne sahip olmalıdır. Turist ve ziyaretçilerin kiĢisel
verilerinin gizlilik ve güvenliği, ziyaret edilen ülkelerin vatandaĢlarınınki ile aynı olmalıdır. Aile,
gençlik, öğrenci ve engelliler için turizm kolaylaĢtırılması ve teĢvik edilmelidir. Dünyadaki tüm
kaynaklardan yararlanmak, doğrudan ya da dolaylı olarak onlara ulaĢmak tüm insanların ortak
hakkıdır. Evrensel turizm hakkı, boĢ zaman ve dinlenme hakkının doğal bir sonucu olarak görülmeli
ve ücretli izin hakkı ile birlikte düĢünülmelidir. Kadın erkek eĢitliğini benimseyen turistik etkinlikler;
çocuklar, özürlüler, yaĢlılar, etnik azınlıklar ve yerel toplulukların bireysel haklarını geliĢtirmelidir.
Dinsel farklılıklara saygılı ve toleranslı tutumlar, turizm sorumluluğunun kaynağı ve sonucudur.
Cinsel istismar baĢta olmak üzere, sömürünün bütün biçimleri turizmin temel hedeflerine aykırı olup,
bu tür harekette bulunanların her iki ülke tarafından cezalandırılmalıdır. Turistik faaliyetler ev sahibi
ülke ya da bölgelerin gelenek, örf, adet, dinsel uygulamalarına saygılı ve yasalarına uygun olarak
yürütülmelidir. Ev sahibi ülkelerdeki iĢletmecilerin ve yerel halkın, turistlerin gelenekleri, yaĢam tarzı
ve beklentileri hakkında bilgili olması, bunlara saygı göstermesi ve ağırlama konusunda eğitimli
olması gerekmektedir (Tablo 1) (UNWTO, 2015a).
Tablo 1. Turizm Etiği Evrensel İlkeleri Metni’nde Yer Alan Temel İlkeler
Madde Etik İlkeler
1 Turizmin insanlar ve toplumlar arasındaki karĢılıklı anlayıĢa olan katkısı
2 Turizmin bireysel ve toplumsal bir memnuniyet/tatmin aracı olmasının önemi
3 Turizmde sürdürülebilir geliĢim için bir faktör olması
4 Turizmin kültürel mirası koruması gerektiği
5 Turizm yerel toplumlara ekonomik, sosyokültürel faydalar sağlaması gerektiği
6 Yatırımcıların-iĢletmelerin turizmin geliĢmesi ile ilgili sorumlulukları-yükümlülükleri
7 Herkesin turizm faaliyetlerine katılma hakkı
8 Turistik hareket özgürlüğü (serbestlik ilkesine bağlı kalınması)
9 Turizm sektöründe çalıĢanlar ve giriĢimcilerin hakları
10 Belirtilen bu dokuz maddenin uygulanması gerektiği
Kaynak: UNWTO, 2015b
158
ve Evrensel İlkeleri” baĢlığında uluslararası alanda resmi bir belge niteliği kazanmıĢtır. Toplam 10
maddeden oluĢan (Tablo 1) bu ilkelerin amacı, iktisadi geliĢmeye, uluslararası anlayıĢa, barıĢa, refaha,
insanın hak ve özgürlüklerine, ırk, cinsiyet, dil ve din ayrımı yapılmaksızın herkese saygı duyarak,
turizmin teĢvik edilmesinin ve geliĢtirilmesinin sağlanmasını esas alacak ilkeleri geliĢtirmektir
(Yazıcıoğlu ve Boylu, 2003; Akan, 2007: 7; Akoğlan-Kozak ve Güçlü-Nergiz, 2014: 102).
Turizm Etiği ve Evrensel İlkeleri, turizmin sürdürülebilir geliĢimi temelinde ele alınmıĢtır. Bu
ilkelere göre, sektörlerde çalıĢanların temel hakları (eğitim, sağlık, iĢ güvencesi vb), ulusal ve yerel
yönetimler tarafından güvence altına alınması gerekmektedir. Turistler ve ziyaretçiler, kendi ülkeleri
içinde veya ülkeler arasında seyahat etme özgürlüğüne sahip olmalıdır. Turist ve ziyaretçilerin kiĢisel
verilerinin gizlilik ve güvenliği, ziyaret edilen ülkelerin vatandaĢlarınınki ile aynı olmalıdır. Aile,
gençlik, öğrenci ve engelliler için turizm kolaylaĢtırılması ve teĢvik edilmelidir. Dünyadaki tüm
kaynaklardan yararlanmak, doğrudan ya da dolaylı olarak onlara ulaĢmak tüm insanların ortak
hakkıdır. Evrensel turizm hakkı, boĢ zaman ve dinlenme hakkının doğal bir sonucu olarak görülmeli
ve ücretli izin hakkı ile birlikte düĢünülmelidir. Kadın erkek eĢitliğini benimseyen turistik etkinlikler;
çocuklar, özürlüler, yaĢlılar, etnik azınlıklar ve yerel toplulukların bireysel haklarını geliĢtirmelidir.
Dinsel farklılıklara saygılı ve toleranslı tutumlar, turizm sorumluluğunun kaynağı ve sonucudur.
Cinsel istismar baĢta olmak üzere, sömürünün bütün biçimleri turizmin temel hedeflerine aykırı olup,
bu tür harekette bulunanların her iki ülke tarafından cezalandırılmalıdır. Turistik faaliyetler ev sahibi
ülke ya da bölgelerin gelenek, örf, adet, dinsel uygulamalarına saygılı ve yasalarına uygun olarak
yürütülmelidir. Ev sahibi ülkelerdeki iĢletmecilerin ve yerel halkın, turistlerin gelenekleri, yaĢam tarzı
ve beklentileri hakkında bilgili olması, bunlara saygı göstermesi ve ağırlama konusunda eğitimli
olması gerekmektedir (Tablo 1) (UNWTO, 2015a).
Tablo 1. Turizm Etiği Evrensel İlkeleri Metni’nde Yer Alan Temel İlkeler
Madde Etik İlkeler
1 Turizmin insanlar ve toplumlar arasındaki karĢılıklı anlayıĢa olan katkısı
2 Turizmin bireysel ve toplumsal bir memnuniyet/tatmin aracı olmasının önemi
3 Turizmde sürdürülebilir geliĢim için bir faktör olması
4 Turizmin kültürel mirası koruması gerektiği
5 Turizm yerel toplumlara ekonomik, sosyokültürel faydalar sağlaması gerektiği
6 Yatırımcıların-iĢletmelerin turizmin geliĢmesi ile ilgili sorumlulukları-yükümlülükleri
7 Herkesin turizm faaliyetlerine katılma hakkı
8 Turistik hareket özgürlüğü (serbestlik ilkesine bağlı kalınması)
9 Turizm sektöründe çalıĢanlar ve giriĢimcilerin hakları
10 Belirtilen bu dokuz maddenin uygulanması gerektiği
Kaynak: UNWTO, 2015b
158
